Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Παραδοσιακή και μοντένα ποίηση


 Αυτό το υλικό ήταν αφετηρία για την ερευνητική εργασία στη Λογοτεχνία.
 
ΕΛΥΤΗΣ   ΒΟΤΣΑΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΝΕΡΑ (PEBBLE IN WATERS) –
Βότσαλο μέσα στα νερά του κοριτσιού η αποθυμιά Κύκλοι και πως ανοίγουνε και με τα σένα σμίγουνε ψηλά στη γλάστρα του βουνού χρυσό γεράνι τ' ουρανού Ήλιε μου και τρισήλιε μου ένα σου λόγο στείλε μου.

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΙΗΣΗ

Ανάσκαψα όλη τη γη να σε βρω.
Κοσκίνισα μες την καρδιά μου την έρημο· ήξερα
πως δίχως τον άνθρωπο δεν είναι πλήρες
του ήλιου το φως. Ενώ, τώρα, κοιτάζοντας
μές από τόση διαύγεια τον κόσμο,
μες από σένα - πλησιάζουν τα πράγματα,
γίνονται ευδιάκριτα, γίνονται διάφανα -
τώρα μπορώ
ν' αρθρώσω την τάξη του σ' ένα μου ποίημα.
Παίρνοντας μια σελίδα θα βάλω
σ' ευθείες το φως.



 Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ  Ο Τάφος
Άφκιαστο κι αστόλιστο του Χάρου δε σε δίνω.
Στάσου με τ' ανθόνερο την όψη σου να πλύνω.
Το χρυσό το χτένισμα με τα χρυσά τα χτένια,
πάρτε απ΄τη μανούλα σας μαλλάκια μεταξένια.
Μήπως και του Χάροντα καθώς θα σε κυττάξει,
του φανείς αχάιδευτο και σε παραπετάξει!

Στο ταξίδι που σε πάει ο μάυρος καβαλάρης,
κύτταξε απ' το χέρι του, τίποτε να μην πάρεις.
Κι αν διψάσεις μην το πιείς από τον κάτου κόσμο
το νερό της αρνησιάς, φτωχό κομμένο δυόσμο!
Μην το πιείς κι ολότελα κι αιώνια μας ξεχάσεις...
βάλε τα σημάδια σου το δρόμο να μη χάσεις,

κι όπως είσαι ανάλαφρο, μικρό σα χελιδόνι,
κι άρματα δε σου βροντάν παλικαριού στη ζώνη,
κύτταξε και γέλασε της νύχτας το σουλτάνο,
γλίστρησε σιγά - κρυφά και πέταξ' εδώ πάνω,
και στο σπίτι τ' άραχνο γυρνώντας, ω ακριβέ μας,
γίνε αεροφύσημα και γλυκοφίλησέ μας!

Ύστερ' από τη ζωή
Σαν πεθάνω, σαν το κερί θα σβήσω,
Θα πάω με τα στοιχεία, μηδέν, αχνός ;
Σαν πεθάνω, σαν το κερί θα σβήσω; Κανένας ουρανός,

Κανένας ουρανός δε θα με πάρει ;
Άδης κανείς δε θα με καταπιεί ;
Κανένας ουρανός δε θα με πάρει ; Του πόνου μου η πηγή

Θα χαθεί ; Δε θα γίνει γαλαξίας ;
Δε θα σύρει των άστρων το χορό ;
Θα χαθεί ; Δε θα γίνει γαλαξίας ; Ολάσπρο ή πορφυρό

Το άστρο της ανυπόταχτης αγάπης
Τη βαθιά μου ανυπόταχτη ψυχή,
Το άστρο της ανυπόταχτης αγάπης, Πως ! Δε θα τη δεχτεί ;



Θερινό Ηλιοστάσι, H΄                                         Σεφέρης Γιώργος 
T' άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτης  
επιστρέφει μόνο εκείνο που ήσουν.

T' άσπρο χαρτί μιλά με τη φωνή σου,
τη δική σου φωνή
όχι εκείνη που σ' αρέσει·
μουσική σου είναι η ζωή             
αυτή που σπατάλησες.
Mπορεί να την ξανακερδίσεις αν το θέλεις
αν καρφωθείς σε τούτο τ' αδιάφορο πράγμα
που σε ρίχνει πίσω
εκεί που ξεκίνησες.

Tαξίδεψες, είδες πολλά φεγγάρια πολλούς ήλιους
άγγιξες νεκρούς και ζωντανούς
ένιωσες τον πόνο του παλικαριού
και το βογκητό της γυναίκας
την πίκρα του άγουρου παιδιού -
ό,τι ένιωσες σωριάζεται ανυπόστατο
αν δεν εμπιστευτείς τούτο το κενό.
Ίσως να βρεις εκεί ό,τι νόμισες χαμένο·
τη βλάστηση της νιότης, το δίκαιο καταποντισμό της ηλικίας.

Zωή σου είναι ό,τι έδωσες
τούτο το κενό είναι ό,τι έδωσες
το άσπρο χαρτί.

Διονύσιος Σολωμός - Ερυκόμη

 «Θάλασσα, πότε θέλ᾿ δ τν μορφη Ερυκόμη;
Πολ
ς καιρς πέρασε κα δν τν εδα κόμη.
Πόσες φορ
ς κοιτάζοντας π τ βράχο γέρνω
Κα
τν φρ τς θάλασσας γι τ πανιά της παίρνω!
Φέρ
᾿ τηνε, τέλος, φέρ᾿ τηνε». Ατ Θύρσης λέει,
Κα
παίρνει π τ θάλασσα κα τ φιλε κα κλαίει·
Κα
δν ξέρει δύστυχος πο φιλε τ κμα
κενο, πο τς δωσε κα θάνατο κα μνμα.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1.Στον πίνακα που ακολουθεί να καταγράψετε  κοινές λέξεις στα ποιήματα:

ΕΛΥΤΗΣ
ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ
ΠΑΛΑΜΑΣ
ΣΕΦΕΡΗΣ 
  ΣΟΛΩΜΟΣ









2. Αναζητήστε πληροφορίες   για την εργογραφία τους δίνοντας έμφαση κυρίως στην τεχνική γραφής τους.

3.Ποια θέματα διαπραγματεύονται στα ποιήματά τους γενικότερα;Στα συγκεκριμένα ποια είναι η θεματολογία;
Λορέντζος Μαβίλης   ΛΗΘΗ
 Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε
την πίκρια της ζωής. Όντας βυθίσει
ο ήλιος και το σούρουπο ακολουθήσει,
μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και να ‘ναι.

Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε
στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση.
μα βούρκος το νεράκι θα μαυρίσει
α στάξει γι’ αυτές δάκρυ όθε αγαπάνε.

Κι αν πιουν θολό νερό ξαναθυμούνται,
διαβαίνοντας λιβάδια από ασφοδίλι,
πόνους παλιούς που μέσα τους κοιμούνται,–

Α δε μπορείς παρά να κλαις το δείλι,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:
θέλουν–μα δε βολεί να λησμονήσουν. (Μάης 1896)
Το ποίημα αυτό είναι  ΣΟΝΕΤΟ.Το σονέτο είναι ένα ποιητικό είδος που ακολουθεί μία σταθερή στιχουργική. Μορφή. Εμφανίστηκε στην Ιταλία τον 13ο αι. και στη συνέχεια εξαπλώθηκε στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
1. Διατυπώστε τις παρατηρήσεις σας για την μορφή και την ομοιοκαταληξία του ποιήματος.
2.Ποιο είναι το θέμα και με ποια εκφραστικά μέσα το αποδίδει;

Νάσος Βαγενάς - Σκοτεινή μπαλάντα, γ’
Ὁ θάνατος ἦρθε ἕνα βῆμα πιό κοντά.
Μοῦ φαίνεται πώς δέν κρατάει δρεπάνι ἀλλά ἀπόχη.
Μά ἔχω πιά μάθει να σκέφτομαι σωστά
Στά ἐρωτήματα πού κανείς ἀπαντᾶ
Μ’ ἕνα ναί ἤ ἕνα ὄχι.
Θέλω νά πῶ, τό μέλλον χτυπάει στό ψαχνό
ἀλύπητα. Κι ἀνακαλύπτω
μέ θλίψη πώς ἔχω ἀρχίσει νά ξεχνῶ.
Πώς ὅλα σκεπάζονται μ’ ἕνα ἀχνό
σύννεφο, κι ὄχι μέ τή σκιά τῶν εὐκαλύπτων.
Νιώθω πώς λίγα πράγματα μποροῦν νά συμβοῦν,
κι ἄλλα, πολύ περισσότερα, πώς δέν θά γίνουν.


Μά ὅσα δέν γίνονται τώρα, βομβοῦν
στά σκονισμένα κοιλώματα τοῦ λοβοῦ
ὅπως οἱ σφῆκες στούς κάλυκες τῶν κρίνων.
Πάνσοφε, Μεγαλόθυμε, Άρχοντα τοῦ Φωτός,
χάρισέ μου ἕναν θάνατο ἀντρίκειο.
Τοῦτο μονάχα σοῦ ζητῶ,
ἐγώ πού ποτέ μου δέν δέχτηκα δοτό
πόστο ἤ ὀφφίκιο.
«Σκοτεινές μπαλάντες καί λλα ποιήματα», 2001

1.Το θέμα αυτού του ποιήματος είναι ίδιο με το προηγούμενο. Ποιες διαφορές ως προς το ύφος, τα εκφραστικά μέσα και τη στιχουργική παρατηρείς; Να διατυπώσεις τις απόψεις σου σε ένα κείμενο περίπου 80 λέξεων το οποίο θα αναρτηθεί στο ιστολόγιο του σχολείου σου.

Tίτος Πατρίκιος - Ὀφειλή

Μέσα ἀπὸ τόσο θάνατο ποὺ ἔπεσε καὶ πέφτει,
πολέμους, ἐκτελέσεις, δίκες, θάνατο κι ἄλλο θάνατο ἀρρώστια, πείνα, τυχαία δυστυχήματα,
δολοφονίες ἀπὸ πληρωμένους ἐχθρῶν καὶ φίλων,
συστηματικὴ ὑπόσκαψη κι ἕτοιμες νεκρολογίες
εἶναι σὰ νὰ μοῦ χαρίστηκε ἡ ζωὴ ποὺ ζῶ.
Δῶρο τῆς τύχης, ἂν ὄχι κλοπὴ ἀπ’ τὴ ζωὴ τῶν ἄλλων,
γιατί ἡ σφαίρα ποὺ τῆς γλύτωσα δὲ χάθηκε
μὰ χτύπησε τὸ ἄλλο κορμὶ ποὺ βρέθηκε στὴ θέση μου.
Ἔτσι σὰ δῶρο ποὺ δὲν ἄξιζα μοῦ δόθηκε ἡ ζωὴ κι ὅσος καιρός μοῦ μένει σὰν οἱ νεκροὶ νὰῦ τὸν χάρισαν γιὰ νὰ τοὺς ἱστορήσω. 1957

1.Ποιον κοινωνικό προβληματισμό θέτει ο ποιητής; Ποιες πολιτικές – κοινωνικές συνθήκες  πιστεύεις ότι επικρατούν από αυτά που διατυπώνονται; 

ΡΟΜΑΝΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ!!!!

Έγραψα το όνομά σου στην άμμο και το έσβησε το κύμα
Το χάραξα στα δέντρα και το έσβησε ο χρόνος
Το έγραψα στο τζάμι και το πήρε η βροχή
Το έγραψα στα παπούτσια μου και ησύχασα.

Κάποιες στιγμές νομίζω πως είμαι μόνος στον κόσμο,
πως κανείς δεν με θέλει και θέλω να πεθάνω.
Και τότε εμφανίζεσαι εσύ.
Θεέ μου, γιατί όλα τα στραβά σε μένα;

Το πρωί δεν τρώω γιατί την σκέφτομαι,
Το μεσημέρι δεν τρώω γιατί την σκέφτομαι,
Το βράδυ δεν κοιμάμαι γιατί πεινάω.

Κοιτάζω τ' αστέρια και βλέπω εσένα,
κοιτάζω τον ήλιο και βλέπω εσένα
κοιτάζω το φεγγάρι και βλέπω εσένα,
Κάνεις λίγο στην άκρη σε παρακαλώ;
http://www.filaki.gr/jokes_fill.php?jokeID=4358
  Ο ποιητής διακωμωδεί τη ρομαντική ποίηση. Ποια σημεία θα άλλαζες και πως, για να γίνει ένα σοβαρό ποίημα;



Ο Σαίξπηρ εκτός από θεατρικός συγγραφέας θεωρείται ρομαντικός ποιητής. Ποια στοιχεία του ποιήματος αυτού  αποδεικνύουν την επιρροή του από το ρομαντισμό; 





William Shakespear Sonnet XVIII  
 Να σε συγκρίνω με μια μέρα θερινή;
Εσύ υπερέχεις σε απαλότητα και χάρη·
λυγίζει αέρας τα τριαντάφυλλα του Μάη
και δεν κρατούν τα καλοκαίρια μας πολύ.

Άλλοτε καίει πολύ των ουρανών η φλόγα,
θαμπώνεται άλλοτε η ολόχρυση τους όψη·
τ' όμορφο κάποτε χάνει την ομορφιά του
απ' την πορεία της φύσης είτε από την τύχη.

Μα το δικό σου αιώνιο θέρος δε θα σβήσει,
της ομορφιάς την κατοχή δε θα τη χάσεις,
κι ο Χάρος δεν θα καυχηθεί πως μπήκες στη σκιά του·
θα λάμπεις πάντα εσύ μέσα σ' αιώνιους στίχους!

Όσο θα βλέπουν μάτια κι άνθρωποι αναπνέουν,
οι στίχοι αυτοί θα ζουν κι εσύ θα ζεις μαζί τους

Πώς βλέπουν οι έφηβοι τον Σαίξπηρ σήμερα

Κάθε χειμώνα σε διάφορες σκηνές της Αθήνας ανεβαίνουν έργα του Σαίξπηρ. Σε κάθε καλοκαιρινό φεστιβάλ υπάρχει σίγουρα κάποια τραγωδία ή κωμωδία του μεγάλου αυτού συγγραφέα. Όμως πως βλέπουν οι σημερινοί έφηβοι τον μεγάλο Άγγλο συγγραφέα;
Οι έφηβοι στις μέρες μας συνεχίζουν να διαβάζουν Σαίξπηρ γιατί είναι ρομαντικός και σήμερα δεν έχει χαθεί ο ρομαντισμός. Επιπλέον είναι κλασσικός και διαχρονικός.
Ακόμη, οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για τα ήθη και τα έθιμα εκείνης της εποχής καθώς και για το πως αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι τότε τα προβλήματά τους. Ο Σαίξπηρ μέσα από τα έργα του μας δίνει μια γενική εικόνα εκείνης της εποχής.
Ένας ακόμη λόγος που κάνει τον Σαίξπηρ επίκαιρο είναι ότι τα ίδια προβλήματα και τα ίδια ερωτήματα που βασανίζουν τους ανθρώπους εκείνη την εποχή συνεχίζουν να απασχολούν τους ανθρώπους και σήμερα.
Τελειώνοντας ο Σαίξπηρ μάλλον ήταν απαισιόδοξος συγγραφέας και αυτό γιατί στα περισσότερα από τα έργα του το τέλος είναι άσχημο.                            
    Γιακουμάκη Στέλλα,Βογιατζάκη Ελευθερία
Πρόσφατα αναρτήθηκε αυτή η άποψη των συνομηλίκων σας. Σχολιάστε τα λεγόμενά τους. 











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου